ΣΠΑΤΑΛΗ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ>
Το πολιτιμώτερον αγαθόν στον άνθρωπο είναι η υγεία, και στην Κύπρο Του σήμερα η υγεία περιλαμβάνεται μεταξύ των προβλημάτων με την μεγαλύτερη κακοδιαχείρηση. Με πρώτιστο τα Κρατικά νοσηλευτήρια. Και επειδή από την μια δεν είμαι ειδικός και από την άλλη το θέμα είναι πολύ μεγάλο, θα γράψω μερικά κακώς έχοντα που διαπιστώνω σαν άτομο τρίτης ηλικίας που τα χρησιμοποιώ.
1ον Η επίσκεψη στον γιατρό καταντά μαρτύριο τόσον για τον ασθενή όσον και για τον γιατρό. Ο ασθενής ταλαιπωρήται με ατέλειωτες ώρες αναμονής και ο γιατρός αδυνατεί να προσφέρει τες υπηρεσίες του λόγω του μεγάλου αριθμού ασθενών που υποχρεούται να εξετάσει. Συνήθως περιορίζεται εις το να συνταγογραφεί φάρμακα.
2ον. Χορήγηση φαρμάκων. Περιορίζεται δια λόγους οικονομίας η ποιότητα των φαρμάκων, και η έλλειψη ενός συστήματος ελέγχου προκαλεί τρομακτική σπατάλη, με αποτέλεσμα κάθε ασθενής να έχει στην κατοχήν του αρκετές ποσότητες φαρμάκων που δεν χρησιμοποιεί η να παίρνει φάρμακα που ίσως δεν του χρειάζονται.
3ον. Επίσκεψη σε Ειδικό Γιατρό. Για να επισκεφθεί κάποιος τον Ειδικό πρέπει να κλείσει ραντεβού, και αυτά τα ραντεβού αρχίζουν από μερικές βδομάδες μέχρι αρκετούς μήνες και πολλές φορές πέραν του ενός χρόνου, με αποτέλεσμα, να μην χρειάζεται ακόμα τες υπηρεσίες αυτού του Ειδικού ο ασθενής.
4ον. Ανυπαρξία συντονισμού μεταξύ ειδικοτήτων. πχ πηγαίνει κάποιος με κολικό του νεφρού στον γιατρό, πρόθυμος ο γιατρός τον εξετάζει και όπως είναι σωστό του γράφει και μιαν άλλη εξέταση για να βεβαιωθεί. Πηγαίνει στο άλλο τμήμα και του κλείνουν ραντεβού μετά από 15 μέρες. Ο ασθενής σφαδάζει στους πόνους χωρίς φάρμακα και χωρίς περίθαλψη. Τι πρέπει να κάνει?
Δεν είναι η πρώτη φορά που κλείνουν σε κάποιον ραντεβού να κάνει εγχείρηση και όταν φθάσει στο σπίτι του η ειδοποίηση να χειρουργηθεί ο ασθενής είναι είδη μακαρίτης!
Αυτά συμβαίνουν εν ολίγοις στον νευραλγικό τομέα της υγείας.
Το πολιτιμώτερον αγαθόν στον άνθρωπο είναι η υγεία, και στην Κύπρο Του σήμερα η υγεία περιλαμβάνεται μεταξύ των προβλημάτων με την μεγαλύτερη κακοδιαχείρηση. Με πρώτιστο τα Κρατικά νοσηλευτήρια. Και επειδή από την μια δεν είμαι ειδικός και από την άλλη το θέμα είναι πολύ μεγάλο, θα γράψω μερικά κακώς έχοντα που διαπιστώνω σαν άτομο τρίτης ηλικίας που τα χρησιμοποιώ.
1ον Η επίσκεψη στον γιατρό καταντά μαρτύριο τόσον για τον ασθενή όσον και για τον γιατρό. Ο ασθενής ταλαιπωρήται με ατέλειωτες ώρες αναμονής και ο γιατρός αδυνατεί να προσφέρει τες υπηρεσίες του λόγω του μεγάλου αριθμού ασθενών που υποχρεούται να εξετάσει. Συνήθως περιορίζεται εις το να συνταγογραφεί φάρμακα.
2ον. Χορήγηση φαρμάκων. Περιορίζεται δια λόγους οικονομίας η ποιότητα των φαρμάκων, και η έλλειψη ενός συστήματος ελέγχου προκαλεί τρομακτική σπατάλη, με αποτέλεσμα κάθε ασθενής να έχει στην κατοχήν του αρκετές ποσότητες φαρμάκων που δεν χρησιμοποιεί η να παίρνει φάρμακα που ίσως δεν του χρειάζονται.
3ον. Επίσκεψη σε Ειδικό Γιατρό. Για να επισκεφθεί κάποιος τον Ειδικό πρέπει να κλείσει ραντεβού, και αυτά τα ραντεβού αρχίζουν από μερικές βδομάδες μέχρι αρκετούς μήνες και πολλές φορές πέραν του ενός χρόνου, με αποτέλεσμα, να μην χρειάζεται ακόμα τες υπηρεσίες αυτού του Ειδικού ο ασθενής.
4ον. Ανυπαρξία συντονισμού μεταξύ ειδικοτήτων. πχ πηγαίνει κάποιος με κολικό του νεφρού στον γιατρό, πρόθυμος ο γιατρός τον εξετάζει και όπως είναι σωστό του γράφει και μιαν άλλη εξέταση για να βεβαιωθεί. Πηγαίνει στο άλλο τμήμα και του κλείνουν ραντεβού μετά από 15 μέρες. Ο ασθενής σφαδάζει στους πόνους χωρίς φάρμακα και χωρίς περίθαλψη. Τι πρέπει να κάνει?
Δεν είναι η πρώτη φορά που κλείνουν σε κάποιον ραντεβού να κάνει εγχείρηση και όταν φθάσει στο σπίτι του η ειδοποίηση να χειρουργηθεί ο ασθενής είναι είδη μακαρίτης!
Αυτά συμβαίνουν εν ολίγοις στον νευραλγικό τομέα της υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου