Υποβλήθηκε από vaspoulos την Σάβ, 2013-01-05 12:36.
Παρακολουθώντας καθημερινά το δελτίο συλλήψεων επωνύμων που αναγκάζονται να λογοδοτήσουν για παλιές αμαρτίες, αναρωτιέται κανείς, αν πράγματι αλλάζει κάτι σε αυτήν την χώρα. Για πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα συνέβησαν απίστευτα πράγματα που σίγουρα αλλοίωσαν την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.
Διεφθαρμένοι πολιτικοί, διεφθαρμένοι επιχειρηματίες και διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι εγκλώβισαν την χώρα σε ένα αδιέξοδο κύκλο «θεσμικής ανομίας» όπου βασίλεψε η ατιμωρησία, το πλιάτσικο, το ψέμα, η ιδιοτέλεια και οι κλοπές. Δυστυχώς στην ασυδοσία αυτήν η κοινωνία έμεινε απαθής.Ίσως γιατί οι πολίτες πίστεψαν ότι από αυτήν την γιορτή θα έβγαιναν ωφελημένοι και οι ίδιοι.
Ο μηδενισμός και ο κυνισμός ενός επαρχιώτικου Life style που ισοπέδωσε πολιτισμικά την χώρα κατεδάφισε το αξιακό σύστημα που έχει ανάγκη μια κοινωνία για να παραμείνει στον πολιτισμό και να μην επιστρέψει στον νόμο της ζούγκλας. Στην πραγματικότητα η κοινωνία συνθηκολόγησε με την διαφθορά με αντάλλαγμα μερικά ψίχουλα-και αυτά δανεικά. Τον δημόσιο πλούτο τον λεηλάτησε μια αδίστακτη γραφειοκρατία που λειτούργησε με λογικές μαφίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Ο εκτροχιασμός αυτός που ακύρωσε τους θεσμούς, νομιμοποίησε την αυθαιρεσία και εξευτέλισε κάθε έννοια δικαιοσύνης, μας οδήγησε στην δημοσιονομική χρεοκοπία. Ποτέ άλλοτε μια κοινωνία σε καιρό ειρήνης που ανήκει στον πολιτισμένο κόσμο δεν συμπεριφέρθηκε τόσο αυτοκαταστροφικά. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ωστόσο, ήταν το σύμπτωμα.
Πριν χρεοκοπήσει η χώρα δημοσιονομικά, είχε χρεοκοπήσει πολιτισμικά και ηθικά. Με αυτήν την έννοια, η δημοσιονομική χρεοκοπία είναι ίσως μια ευκαιρία. Προφανώς το κόστος της ανάρρωσης της κοινωνίας θα είναι υψηλό, αφού στην ζωή το τζάμπα έχει πεθάνει από την εποχή του Αδάμ και της Εύας. Κάθε επιλογή έχει το κόστος της. Και εμείς σήμερα θα πληρώσουμε τον «φόρο» που μας αναλογεί για την εποχή της επιπολαιότητας. Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα έχει μπει στην διαδικασία της μετάβασης από το delete στην εποχή του restart.
Σήμερα ζούμε τις οδύνες αυτής μετάβασης που δεν είναι ούτε εύκολη ούτε χωρίς κινδύνους. Για να υπάρξει όμως επόμενη μέρα θα πρέπει πρώτα να αποδοθεί δικαιοσύνη αναδρομικά! Για να υπάρξει ελπίδα πρέπει να προηγηθεί η κάθαρση. Όπως στις αρχαίες τραγωδίες. Χωρίς κάθαρση η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα ενισχύοντας τα άκρα και την αυθαιρεσία. Και αναπόφευκτα την ανομία θα την αντικαταστήσει η βία!
Διεφθαρμένοι πολιτικοί, διεφθαρμένοι επιχειρηματίες και διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι εγκλώβισαν την χώρα σε ένα αδιέξοδο κύκλο «θεσμικής ανομίας» όπου βασίλεψε η ατιμωρησία, το πλιάτσικο, το ψέμα, η ιδιοτέλεια και οι κλοπές. Δυστυχώς στην ασυδοσία αυτήν η κοινωνία έμεινε απαθής.Ίσως γιατί οι πολίτες πίστεψαν ότι από αυτήν την γιορτή θα έβγαιναν ωφελημένοι και οι ίδιοι.
Ο μηδενισμός και ο κυνισμός ενός επαρχιώτικου Life style που ισοπέδωσε πολιτισμικά την χώρα κατεδάφισε το αξιακό σύστημα που έχει ανάγκη μια κοινωνία για να παραμείνει στον πολιτισμό και να μην επιστρέψει στον νόμο της ζούγκλας. Στην πραγματικότητα η κοινωνία συνθηκολόγησε με την διαφθορά με αντάλλαγμα μερικά ψίχουλα-και αυτά δανεικά. Τον δημόσιο πλούτο τον λεηλάτησε μια αδίστακτη γραφειοκρατία που λειτούργησε με λογικές μαφίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Ο εκτροχιασμός αυτός που ακύρωσε τους θεσμούς, νομιμοποίησε την αυθαιρεσία και εξευτέλισε κάθε έννοια δικαιοσύνης, μας οδήγησε στην δημοσιονομική χρεοκοπία. Ποτέ άλλοτε μια κοινωνία σε καιρό ειρήνης που ανήκει στον πολιτισμένο κόσμο δεν συμπεριφέρθηκε τόσο αυτοκαταστροφικά. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ωστόσο, ήταν το σύμπτωμα.
Πριν χρεοκοπήσει η χώρα δημοσιονομικά, είχε χρεοκοπήσει πολιτισμικά και ηθικά. Με αυτήν την έννοια, η δημοσιονομική χρεοκοπία είναι ίσως μια ευκαιρία. Προφανώς το κόστος της ανάρρωσης της κοινωνίας θα είναι υψηλό, αφού στην ζωή το τζάμπα έχει πεθάνει από την εποχή του Αδάμ και της Εύας. Κάθε επιλογή έχει το κόστος της. Και εμείς σήμερα θα πληρώσουμε τον «φόρο» που μας αναλογεί για την εποχή της επιπολαιότητας. Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα έχει μπει στην διαδικασία της μετάβασης από το delete στην εποχή του restart.
Σήμερα ζούμε τις οδύνες αυτής μετάβασης που δεν είναι ούτε εύκολη ούτε χωρίς κινδύνους. Για να υπάρξει όμως επόμενη μέρα θα πρέπει πρώτα να αποδοθεί δικαιοσύνη αναδρομικά! Για να υπάρξει ελπίδα πρέπει να προηγηθεί η κάθαρση. Όπως στις αρχαίες τραγωδίες. Χωρίς κάθαρση η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα ενισχύοντας τα άκρα και την αυθαιρεσία. Και αναπόφευκτα την ανομία θα την αντικαταστήσει η βία!
Διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου