Προς τους Αρχηγούς των κομμάτων της Διακυβέρνησης της Πελατειακής Κομματοκρατίας κυρίους κυρίους
1. Αβέρωφ Νεοφύτου, Πρόεδρο Δημοκρατικού Συναγερμού ,Λευκωσία.
2. Άντρο Κυπριανού, ΓΓ ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις Λευκωσία.
3. Νικόλα Παπαδόπουλο, Πρόεδρο ΔΗΚΟ, Λευκωσία.
4. Γιαννάκη Ομήρου, Πρόεδρο Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, Λευκωσία
5. Δημήτρη Συλλούρην, Πρόεδρο Ευρωπαϊκού Κινήματος ΕΥΡΩΚΟ, Λευκωσία.
6. Γιώργο Περδικην, Πρόεδρο Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, Λευκωσία.
7. Γιώργο Λιλλήκα, Πρόεδρο Συμμαχίας Πολιτών, Λευκωσία.
Λεμεσός 10.Νοεβρίου.2014
Αξιότιμε κύριε, Άντρο Κυπριανού και λοιποί Αρχηγοί, και βάζω πρώτο το όνομα του κυρίου Κυπριανού διά δύο λόγους
1ον Διότι είναι ο ΓΓ του αρχαιότερου κόμματος και
2ον Διότι είναι σφόδρα εναντίον της καταπάτησης των δικαιωμάτων των Κυβερνητικών Ιατρών.
Αν και την στιγμήν που σύρονται αυτές οι γραμμές στην διακυβέρνηση αυτού του τόπου συμβαίνουν σημεία και τέρατα, όπως το της Οικονομίας, Τουρκικών απειλών, Διοικητές Κεντρικής Τράπεζας κλπ κλπ εγώ θα αντιπαραβάλω τα δικαιώματα των ασθενών στα κρατικά νοσηλευτήρια προβάλλοντας δύο προσωπικές εμπειρίες.
Η μία αφορά το ουρολογικό τμήμα του κρατικού νοσοκομείου, και η άλλη, ας την επονομάσω το τμήμα του κρατικού νοσοκομείου για την ΑΜΜΑΤΟΠΟΝΗΣΙΝ επειδή δεν ξέρω αν είναι σωστό το οφθαλμολογικό η οφθαλμιατρικό η πως αλλιώς το ονομάζουν.
Η περίπτωση του ουρολογικού αρχίζει περί τα μέσα Απριλίου του 2007 όταν έκανα το αμάρτημα να προτιμήσω να χειρουργηθώ από ένα επιστήμονα που διέπρεψε στο εξωτερικό για περισσότερα από 20 χρόνια και αποφάσισε να επαναπατριστεί και έλαχε να είμαι από τα εντελώς πρώτα άτομα που χειρούργησε. Μου αφαίρεσε μία πολύ μεγάλου μεγέθους πέτρα από την ουροδόχο κύστη και παράλληλα μου άρχισε φαρμακευτική αγωγή για θεραπεία του προστάτη. Το ένα από τα φάρμακα για να το πάρω από το νοσοκομείο θα έπρεπε να το γράψει ο ουρολόγος, και επισκέφθηκα τον ουρολόγο του νοσοκομείου. Αφού μπήκα στο ιατρείο ο γιατρός όταν άνοιξε τον φάκελο μου ανακάλυψε ότι μερικά χρόνια προηγουμένως τον επισκέφθηκα με κολικό του νεφρού και με ρώτησε τι έγινε. Του εξήγησα ότι τες εξετάσεις που μου έγραψε το συντομότερο που έπαιρνα σειρά να γίνουν ήταν 15 μέρες, και επειδή σφάδαζα στους πόνους πήγα σε ιδιωτικό γιατρό και μου έκαμε θεραπεία, και του εξήγησα ότι ο σκοπός της επίσκεψης μου ήταν για να μου χορηγήσει το φάρμακο για την θεραπεία του προστάτη. Με ερώτησε γιατί, και του είπα το ιστορικό. Μόλις το άκουσε, άστραψε και βρόντηξε βομβαρδίζοντας με ερωτήσεις όπως, σε άνοιξε και δεν σου έκανε και τον προστάτη, γιατί? Και ποιος είναι τούτος? Και επειδή οι ερωτήσεις του γινόντουσαν με αυταρχικό τρόπο, και λέξεις ιατρικής ορολογίας, του είπα , γιατρέ με κάνετε να μην νοιώθω άνετα διότι δεν καταλάβω εγώ από αυτά. Ούτε κι εγώ μου απάντησε, και προχώρησε λέγοντας μου «Εμείς διαφωνούμε» και δεν μου έγραψε το φάρμακο.
Κατόπιν τούτου έγραψα στον τότε Υπουργό Υγείας και ζητούσα εφόσον ήμουν δικαιούχος φαρμακευτικής περίθαλψης, από το κράτος να μου χορηγηθεί το φάρμακο. Από τες 22.5.2007 που έστειλα την επιστολή ο κύριος υπουργός έχει γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων του, τόσον εμένα όσο και το Σύνταγμα που προνοεί ότι σε γραπτές επιστολές ο πολίτης πρέπει σε τακτό χρονικό διάστημα να έχει γραπτή απάντηση από τους κρατικούς αξιωματούχους.
Με την θεραπεία που μου έκανε ο θεράπων ιατρός μου, για την ηλικία μου είχα μια πάρα πολύ καλή ποιότητα ζωής μέχρι τες αρχές του περασμένου Αυγούστου, που εκ συμπτώσεως οι γιατροί έλαχε να απουσιάζουν εις το εξωτερικό για διακοπές όταν μου έτυχε πρόβλημα. Επικοινώνησα τηλεφωνικώς με τον γιατρό μου και μου υπέδειξε να πάω στις πρώτες βοήθειες. Πήγα στις πρώτες βοήθειες μου έβαλαν καθετήρα, και μου έδωσαν παραπεμπτικό για να πάω στα εξωτερικά ιατρεία να με δει ουρολόγος. Με τα λάστιχα να κρέμονται από την τραχηλιά του πανταλονιού μου, και αποκαμωμένος από την ταλαιπωρία πήγα στον ουρολόγο ο οποίος αφού πήρε το παραπεμπτικό, για να με δει θα έπρεπε να αλλάξω κάρτα. Στην ταλαιπωρία που είχα πριν, και μέσα στις πρώτες βοήθειες προστέθηκε και η αναμονή με τριακόσιους αριθμούς πριν από μένα να κάνω εγγραφή. Μετά πάροδο μιάμιση περίπου ώρας έκανα την εγγραφή και πήγα πίσω στον γιατρό και αφού με είδε, μου έδωσε αντιβίωση και μου είπε σε πέντε μέρες να τον επισκεφθώ. Καλή του ώρα κράτησε τον φάκελο μου στο γραφείο του και στις πέντε μέρες δεν χρειάστηκε να αλλάξω ξανά κάρτα. Στις πέντε μέρες η έκπληξη ήταν ότι το αμάρτημα μου να χειρουργηθώ από επαναπατρισθέντα, μάλλον βρισκόταν ακόμα σε ισχύ. Ο διευθυντής του ουρολογικού ήταν ο βοηθός του προηγούμενου διευθυντή. Όταν με είδε μου λέει εγχειρίστηκες από τον κύριο Κονταξή, και του απάντησα ναι. Μου αφαίρεσαν τον καθετήρα για να δουν αν το πρόβλημα είχε περάσει, δυστυχώς δεν είχε περάσει, και με ρωτά. Μήπως θυμάστε γιατί δεν σας χειρούργησε τότε τον προστάτη? Νομίζω διότι με θεώρησε άτομο υψηλού κινδύνου του απάντησα. Ε, και τότε που ήσουν 74ων ήσουν υψηλού κινδύνου τώρα που είσαι 81ος? Και διάγνωσε ότι θα έπρεπε να κάνω εγχείρηση προστάτη η να μείνω εφόρου ζωής με τον καθετήρα. Αποφάσισα την εγχείρηση, με έβαλε στην λίστα αναμονής και η σειρά μου θα έρθει περί τα μέσα Δεκεμβρίου.
Κατόπιν δευτέρας σκέψεως άρχισε να με τρώει το σαράκι του, τι να σήμαινε το τότε που ήσουν 74 ήσουν υψηλού κινδύνου τώρα που είσαι 81ος? Θέλησα να δω τον γιατρό αλλά θα έπρεπε να κλείσω ραντεβού και το νωρίτερο ήταν, ένα μήνα μετά που θα ερχόταν η σειρά μου να χειρουργηθώ. Εν τω μεταξύ η κατάσταση μου επιδεινώθηκε και αποτάθηκα σε ιδιωτικό γιατρό ο οποίος διέγνωσε μύκητες στον προστάτη και έπρεπε να γίνει χειρουργική επέμβαση να καθαριστούν, Εν τω μεταξύ επέστρεψε και ο γιατρός μου από τες διακοπές του στο εξωτερικό ο οποίος συμφώνησε με την διάγνωση του συναδέλφου του και μου εξήγησε ότι με την θεραπεία που έγινε ο προστάτης συρρικνώθηκε και δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Και εγώ αδιόρθωτος ον, επειδή ο γιατρός που έκανε την διάγνωση ήταν επαναπατριστείς επιστήμονας και νεότερος αποφάσισα και μου έκανε αυτός την επέμβαση σε ιδιωτική κλινική.
Έχω όμως μίαν απορία. Αν οι κυβερνητικοί γιατροί αντί δύο –δύο στο ιατρείο, όπως συνέβαινε σε αυτή την περίπτωση, ήσαν ένας θα υπήρχαν τόσο μεγάλες λίστες αναμονής?
Η άλλη εμπειρία για τα μάτια συνέβη τον περασμένο Ιούλιο.
Ένα βράδυ που καθόμουν στην βεράντα του σπιτιού μου κουτσοπίνοντας τα σκονάκια μου για κάποιο λόγο έκλεισα το ένα μου μάτι και ανακάλυψα ότι δεν έβλεπα τον λαμπτήρα που φώτιζε τον δρόμο. Ανησύχησα και την επομένη επισκέφθηκα οφθαλμίατρο ο οποίος αφού μου έβγαλε ιδικές φωτογραφίες διέγνωσε αιμάτωμα στο πίσω μέρος του ματιού το οποίο όπως είπε ήταν πολύ σοβαρή περίπτωση, και κάθε μέρα που περνούσε η κατάσταση επιδεινωνόταν με κίνδυνο να χαθεί η όραση. Μού εξήγησε ότι υπάρχουν πολλών ειδών θεραπείας αλλά για την περίπτωση μου οι δύο προτιμότερες ήσαν η να τρυπήσει το μάτι και να βάλει φάρμακο για να διαλυθεί το αίμα και κόστιζε 400 ευρώ συν διακόσια ευρώ το λέιζερ το οποίο θα μου έκανε δωρεάν, και η άλλη θα έβγαζε αν κατάλαβα καλά το μάτι από την κόχη και θα το καθάριζε η οποία κόστιζε 6.000 ευρώ. Θέλησα να πάρω δεύτερη γνώμη και πήγα στο Νοσοκομείο. Εκεί πληροφορήθηκα ότι οι επισκέψεις στον οφθαλμίατρο είναι με ραντεβού και το νωρίτερο που μπορούσε να με δει ήταν μετά από έξη μήνες. Ξαφνικά βρέθηκε ο από μηχανής Θεός και μου είπε ότι αν έβαζα κάποιο ποσό σε ένα φακελάκι η δουλειά μου θα γινόταν. Χωρίς να αλλάξω κάρτα πήγα στο ιατρείο κτύπησα την πόρτα και του είπα είμαι ο συγγενής του τάδε. Μου είπε πήγαινε έξω κάθισε και θα σε φωνάξω. Μόλις τέλειωσε ο ασθενής που ήταν μέσα με φώναξε είδε τες πλάκες, είπε, α παναγία μου και με ρώτησε τι μου είπε ο γιατρός του είπα για τες δύο θεραπείες κούνησε το χέρι σαν να έλεγε ππέεε και μου είπε πήγαινε και θα μιλήσω με τον συγγενή σου.
Ο συγγενής μου με πληροφόρησε ότι αυτές τες περιπτώσεις τες δίδουν στον ιδιωτικό τομέα διότι τα φάρμακα που χρησιμοποιούν είναι ακριβά και άμα δεν χρησιμοποιηθούν καταστρέφονται. Ζήτησα να μάθω ποιος θα είναι ο γιατρός που θα με χειρουργούσε, και η απάντηση ήταν ότι η κλινική έχει τους δικούς της γιατρούς και η δουλειά μου θα γινόταν με 250 ευρώ στο φακελάκι. Αφήνοντας μου να νοηθεί ότι η επέμβαση θα ήταν αυτή των 6.000. Επειδή η απώλεια της όρασης δεν σηκώνει πολλούς προβληματισμούς δέχθηκα. Θα έπρεπε να παρθεί έγκριση, πάρθηκε η έγκριση και την άλλην ημέρα μου είπαν να αλλάξω κάρτα. Άλλαξα κάρτα και το μεσημέρι με έστειλαν στην κλινική. Εκεί ανακάλυψα ότι ο γιατρός που θα με χειρουργούσε ήταν ο ιδιωτικός γιατρός μου. Αντέδρασα, υπέκυψα, έγινε η επέμβαση και η οποία ήταν αυτή των τετρακοσίων ευρώ. Δηλαδή αν πλήρωνα 150 ευρώ επιπλέον δεν θα επεβαρύνετο το πενιχρό, και εις μνημόνια ευρισκόμενο βαλάντιο της Δημοκρατίας.
Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του παραδείσου της κομματοκρατίας σας για τα δικαιώματα των ασθενών.
Τώρα ο γιατρός διέγνωσε ότι έχω καταρράκτη υπό εξέλιξη στα μάτια και αν ζω και δεν έχετε κάνει κάτι για το ΓΕΣΥ μέχρι τότε, η θα αναγκαστώ να γεμίσω ένα φακελάκι από την σύνταξη μου των 400 ευρώ σε κάποιον ΚΑΡΑΚΙΟΖΗ που στα ελληνικά μεταφράζεται μαυρομάτης ο οποίος τυγχάνει να είναι καρεκλοκένταυρος κάποιου από τα κόμματα σας και όλοι του κάνουν πλάτες μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, η να απλώσω χέρι προς συγγενείς και φίλους ζητώντας να βοηθήσουν τον ΑΟΜΜΑΤΟ.
Κατά τα άλλα αύριο από τα έδρανα της βουλής η τα ΜΜΕ, θα κοκορομαχίτε φορτώνοντας τα στην Προεδρία του κράτους η το ένα κόμμα εις στο άλλο.
Μετά τιμής
Κώστας Τρύφωνος
Ζάππα 16, 3096 Λεμεσός.
Κοινοποίηση.
Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών. Λευκωσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου